مستحاضه را جارى يا عبادت را تا ده روز ترك نمايد، و اگر خون از ده روز بگذرد، بايد روزهاى بعد از عادت تا روز دهم را هم استحاضه قرار دهد، و عبادتهائى را كه در آن روزها به‌جا نياورده قضا نمايد، مثلاً زنى كه عادت او شش روز بوده اگر بيشتر از شش روز خون ببيند، بايد شش روز را نفاس قرار دهد و روز هفتم نيز عبادت را ترك كند و در روز هشتم و نهم و دهم مخير است بين عبادت را ترك كند يا كارهاى استحاضه را به‌جا آورد، و اگر بيشتر از ده روز خون ديد، از روز بعد از عبادت او استحاضه مى‌باشد.
(مسأله 525 ) - زنى كه در حيض عادت دارد، اگر بعد از زاييدن تا يك ماه يا بيشتر از يك ماه پى در پى خون ببيند، به اندازة روزهاى عادت او نفاس است. و خونى كه بعد از نفاس تا ده روز مى‌بيند اگرچه در روزهاى عادت ماهانه‌اش باشد، استحاضه است، مثلاً زنى كه عادت حيض او از بيستم هر ماه تا بيست و هفتم آن ماه است، اگر روز دهم ماه زائيد و تا يك ماه يا بيشتر پى در پى خون ديد، تا روز هفدهم نفاس است، و از روز هفدهم تا ده روز حتى خونى كه در روزهاى عادت خود كه از بيستم تا بيست‌و هفتم است مى‌بيند، استحاضه مى‌باشد. و بعد از گذشتن ده روز، اگر خونى را كه مى‌بيند، در روزهاى عادتش باشد حيض است، چه نشانه‌هاى حيض را داشته چه نداشته باشد. و همچنين است اگر در روزهاى عادتش نباشد ولى نشانه‌هاى حيض را داشته باشد، اما اگر خونى كه بعد از گذشتن ده روز از نفاس مى‌بيند، در روزهاى عادت حيض او نباشد و نشانه‌هاى حيض را هم نداشته باشد استحاضه است.
(مسأله 526 ) - زنى كه در حيض عادت عدديه ندارد، اگر بعد از زايمان تا يك ماه يا بيشتراز يك ماه خون ببيند، حكم ده روز اول آن در مسألة ( 523 ) گذشت و ده روز دوم آن استحاضه است. و خونى كه بعد از آن مى‌بيند، اگر نشانة حيض را داشته باشد يا در وقت عادتش باشد حيض، و گرنه آن هم استحاضه مى‌باشد.