1-صاحب عادت وقتيه و عدديه‌
(مسأله 485 ) - زنهايى كه عادت وقتيه و عدديه دارند دو دسته‌اند:
«اول»: زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معين، خون حيض ببيند و در وقت معين هم پاك شود، مثلاً دو ماه پشت‌سر هم از روز اول ماه خون ببيند و روز هفتم پاك شود، كه عادت حيض اين زن از اول ماه تا هفتم است.
«دوم»: زنى كه دو ماه پشت‌سر هم در وقت معين، خون حيض ببيند و بعد از آن كه سه روز يا بيشتر خون ديد يك روز يا بيشتر پاك شود و دوباره خون ببيند و تمام روزهائى كه خون ديده با روزهائى كه در وسط پاك بوده از ده روز بيشتر نشود، و در هر دو ماه همة روزهائى كه خون ديده و در وسط پاك بوده روى هم يك انداز باشد كه عادت او به انداز تمام روزهائى است كه خون ديده و در وسط پاك بوده‌است، و لازم نيست روزهايى كه در وسط پاك بوده در هر دو ماه به يك انداز باشد، مثلاً اگر در ماه اوّل از روز اوّل ماه تا سوم خون ببيند و سه روز پاك شود و دوباره سه روز خون ببيند و در ماه دوّم بعد از آن كه سه روز خون ديد، كمتر از سه روز يا بيشتر پاك شود و دوباره خون ببيند و روى هم نه روز شود، در اين صورت همة نه روز حيض است، و عادت اين زن نه روز مى‌شود.
(مسأله 486 ) - زنى كه عادت وقتيه دارد، اگر در وقت عادت يك يا دو روز جلوتر خون ببيند، اگرچه آن خون نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد، بايد به احكامى كه براى زن حائض گفته شد عمل كند، و چنان‌چه بعد بفهمد حيض نبوده مثل اينكه پيش از سه روز پاك شود، بايد عبادتهايى را كه به‌جا نياورده قضا نمايد.
(مسأله 487 ) - زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر همة روزهاى عادت و چند روز با نشانه‌هاى حيض پيش از عادت و بعد از عادت خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است. و اگر از ده روز بيشتر شود، فقط خونى را كه در روزهاى عادت خود ديده، حيض است، و خونى كه پيش از آن و بعد از آن ديده استحاضه مى‌باشد. و بايد عبادتهائى را كه در روزهاى پيش از عادت و بعد از عادت به‌جا نياورده قضا نمايد، و اگر همة روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادت با نشانه‌هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود همه حيض است، و اگر از ده روز بيشتر شود، فقط روزهاى عادت او حيض است، و خونى كه جلوتر از آن ديده استحاضه مى‌باشد، و چنان‌چه در آن روزها عبادت نكرده بايد قضا نمايد. و اگر همه روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت با نشانه‌هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است. و اگر بيشتر شود، فقط روزهاى عادت حيض و باقى استحاضه است.
(مسأله 488 ) - زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادت با نشانه‌هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است. و اگر از ده روز بيشتر شود روزهائى كه در عادت خون ديده چنان‌چه كمتر از سه روز باشد با چند روز پيش از آن كه روى هم به مقدار عادت او شود حيض، و روزهاى اول را استحاضه قرار مى‌دهد. و چنان‌چه سه روز يا بيشتر باشد آن خون را حيض قرار دهد و روزهاى قبل از زمان عادت را تا به اندازه‌اى كه به مقدار عادت برسد احتياط كند، و اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت با نشانه‌هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود همه حيض است و اگر بيشتر شود، بايد روزهائى كه در عادت خون ديده چنان‌چه كمتر از سه روز باشد با چند روز بعد از آن كه روى هم به مقدار عادت او شود، حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد. و درصورتى كه خونى را كه در عادت ديده سه روز يا بيشتر باشد در مقدار زيادى تا مقدار عادت احتياط كند.