responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : توضيح المسائل (فارسي) نویسنده : خوئی، سيد ابوالقاسم    جلد : 1  صفحه : 52

)
مسأله 385) - در غسل بايد موهاى كوتاهى را كه جزو بدن حساب مى‌شود بشويد و شستن موهاى بلند واجب نيست، بلكه اگر آب را طورى به پوست برساند كه آن‌ها تر نشود، غسل صحيح است، ولى اگر رساندن آب به پوست بدون شستن آن‌ها ممكن نباشد، بايد آن‌ها را بشويد كه آب به بدن برسد. (مسأله 386) - تمام شرطهايى كه براى صحيح بودن وضو گفته شد؛ مثل پاك بودن آب و غصبى نبودن آن، در صحيح بودن غسل هم شرط است، ولى در غسل لازم نيست بدن را از بالا به پايين بشويد، و نيز در غسل ترتيبى لازم نيست بعد از شستن سر و گردن فوراً بدن را بشويد، بلكه اگر بعد از شستن سر و گردن صبر كند، و بعد مدتى بدن را بشويد اشكال ندارد. بلكه لازم نيست تمام سر و گردن يا بدن را يك مرتبه بشويد پس جائز است مثلاً سر را شسته و بعد از مدتى گردن را بشويد، ولى كسى كه نمى‌تواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند، اگر به اندازاى كه غسل كند و نماز بخواند، بول و غائط از او بيرون نمى‌آيد بايد فوراً غسل كند و بعد از غسل هم فوراً نماز بخواند.
(مسأله 387) - كسى كه پول حمامى را بدون اينكه بداند حمامى راضى است بخواهد نسيه بگذارد. اگرچه بعد حمامى را راضى كند، غسل او باطل است.
(مسأله 388) - اگر حمامى راضى باشد كه پول حمام نسيه بماند، ولى كسى كه غسل مى‌كند قصدش اين باشد كه طلب او را ندهد، يا از مال حرام بدهد غسل او باطل است.
(مسأله 389) - اگر پولى كه خمس آن را نداده به حمامى بدهد، اگرچه مرتكب حرام شده، ولى ظاهر اين است كه غسل او صحيح باشد و ذمه‌اش به مستحقين خمس مشغول مى‌شود.
(مسأله 390) - اگر مخرج غائط را در آب خزينه تطهير كند و پيش از غسل شك كند كه چون در خزينه تطهير كرده حمامى به غسل كردن او راضى است يا نه، غسل او باطل است مگر اينكه پيش از غسل حمامى را راضى كند.
(مسأله 391) - اگر شك كند كه غسل كرده يا نه بايد غسل كند، ولى اگر بعد از غسل شك كند، كه غسل او درست بوده يا نه، درصورتى كه احتمال بدهد كه وقت غسل ملتفت بوده و صحيح به‌جا آورده، لازم نيست دوباره غسل نمايد.
(مسأله 392) - اگر در بين غسل حدث اصغر از او سر زند، مثلاً بول كند، بايد غسل را رها كرده و غسل ديگرى بنمايد، و چنان‌چه بخواهد غسل ترتيبى نمايد بنابر احتياط مستحبى وضو هم بگيرد.
(مسأله 393) - اگر از جهت ضيق وقت وظيفة مكلف تيمم بوده، ولى به خيال به اندازة غسل و نماز وقت دارد غسل كند، درصورتى كه با خود غسل قصد قربت كرده باشد غسل او صحيح است بلكه اگر براى نماز غسل نموده باشد غسل او نيز صحيح است.
(مسأله 394) - كسى كه جنب شده اگر شك كند غسل كرده يا نه، نمازهايى را كه خوانده چنان‌چه احتمال بدهد كه وقت شروع به نماز ملتفت بوده صحيح است.
ولى براى نمازهاى بعد بايد غسل كند. و درصورتى كه بعد از نماز حدث اصغر از او صادر شده باشد، لازم است وضو هم بگيرد، و اگر وقت باقى است نمازى را كه خوانده اعاده نمايد.
(مسأله 395) - كسى كه چند غسل بر او واجب است مى‌تواند به نيت همه آن‌ها يك غسل به‌جا آورد، و ظاهر اين است كه اگر يكى معين از آن‌ها را قصد كند از بقيه كفايت مى‌كند.

نام کتاب : توضيح المسائل (فارسي) نویسنده : خوئی، سيد ابوالقاسم    جلد : 1  صفحه : 52
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست