نام کتاب : توضيح المسائل (فارسي) نویسنده : خوئی، سيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 18
10- فقاع (مسأله 116) - فقاع كه از جو گرفته مىشود و به
آن آبجو مىگويند، نجس است و غير فقاع مانند آبى كه بهدستور طبيب از جو
مىگيرند و به آن ماءالشعير مىگويند، پاك مىباشد. (مسأله 117) - عرق جنب از حرام پاك است، و بنابر احتياط مستحب نماز با آن نخوانند، و نزديكى با زن در حال حيض حكم جنابت از حرام را دارد. (مسأله 118) - اگر انسان در اوقاتى كه نزديكى با
زن حرام است - مثلاً در روز ماه رمضان، با زن خود نزديكى كند - عرق او حكم
عرق جنب از حرام را ندارد. (مسأله 119) - اگر جنب از حرام به عوض غسل تيمم نمايد، و بعد از تيمم عرق كند، حكم آن عرق حكم عرق قبل از تيمم است. (مسأله 120) - اگر كسى از حرام جنب شود و بعد با
حلال خود نزديكى كند، احتياط مستحب آن است كه در نماز از عرق خود اجتناب
نمايد، و چنانچه اوّل با حلال خود نزديكى كند، بعد مرتكب حرام شود عرق او
حكم عرق جنب از حرام را ندارد. (مسأله121) - عرق شتر نجاستخوار و هر حيواانى به خوردن نجاست انسان عادت كرده، اگرچه پاك است، ولى نماز با آنجايز نيست.
نام کتاب : توضيح المسائل (فارسي) نویسنده : خوئی، سيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 18