(مسألة 1155 ) - اگر كسى به عده‌اى سلام كند و كسى كه سلام كننده قصد سلام دادن به او را نداشته جواب دهد باز هم جواب سلام او بر آن عده واجب است.
(مسألة 1156 ) - اگر به عده‌اى سلام كند و كسى كه بين آن‌ها مشغول نماز است شك كند كه سلام كننده قصد سلام كردن به او را هم داشته يا نه، نبايد جواب بدهد. و همچنين است اگر بداند قصد او را هم داشته ولى ديگرى جواب سلام را بدهد، اما اگر بداند كه قصد او را هم داشته و ديگرى جواب ندهد، بايد جواب او را بگويد.
(مسألة 1157 ) - سلام كردن مستحب است و خيلى سفارش شده است كه سواره به پياده و ايستاده به نشسته و كوچكتر به بزرگتر سلام كند.
(مسألة 1158 ) - اگر دو نفر با هم به يكديگر سلام كنند، بنابر احتياط واجب بايد هر يك جواب سلام ديگرى را بدهد.
(مسألة 1159 ) - در غير نماز، مستحب است جواب سلام را بهتر از سلام بگويد، مثلاً اگر كسى گفت: «سلام عليكم» در جواب بگويد: «سلام عليكم و رحمة الله».
هفتم - از مبطلات نماز خندة با صدا و عمدى است و چنان‌چه عمداً بى‌صدا يا سهواً با صدا بخندد، ظاهر اين است كه نمازش اشكال ندارد.
(مسألة 1160 ) - اگر براى جلوگيرى از صداى خنده حالش تغيير كند مثلاً رنگش سرخ شود، بهتر آن است كه نمازش را دوباره بخواند.
هشتم - از مبطلات نماز آن است كه براى كار دنيا عمداً با صدا گريه كند و احتياط واجب آن است كه براى كار دنيا بى‌صدا گريه نكند، ولى اگر از ترس خدا يا براى آخرت گريه كند، آهسته باشد يا بلند اشكال ندارد بلكه از بهترين اعمال است.
نهم - از مبطلات نماز كارى است كه صورت نماز را به هم بزند، مثل دست زدن و به هوا پريدن و مانند اينها عمداً باشد يا از روى فراموشى، ولى كارى كه صورت نماز را به هم نزند، مثل اشاره كردن با دست اشكال ندارد.
(مسألة 1161 ) - اگر در بين نماز به قدرى ساكت بماند كه نگويند نماز مى‌خواند نمازش باطل مى‌شود.