كمال البلاغه‌ «*»

مجموعه رسائل (نامه‌ها) قابوس بن وشمگير را، عبد الرحمن بن‌ 1 على يزدادى، در كتابى گرد آورده و نام آن مجموعه را «كمّال البلاغه» ناميده است‌ «**».

انگيزه‌ام در معرفى كتاب «كمال البلاغه» اين است كه، يزدادى گردآورنده رسائل قابوس، صنايعى در اين نامه‌ها جسته كه هيچ‌يك از علماى بديع بدان صنايع بديعى اشارتى نكرده‌اند. اين نامه‌ها را كه قابوس، براى نويسندگان و دانشمندان معاصر خود نوشته، در نهايت فصاحت است و داراى صنايع لفظى و محاسن بديعى. و شايد به همين جهت هم باشد كه گردآورنده رسائل- عبد الرحمن بن على يزدادى در مقدمه كتاب، در وجه تسميه كتاب مى‌گويد 2: اين كتاب را «كمال البلاغه» ناميدم؛ زيرا رسائل (نامه‌ها) موجود در اين كتاب در نهايت كمال بلاغت است و در زبان عربى‌

(*) استاد دكتر غلامحسين يوسفى، در تعليقاتى كه بر كتاب «قابوس نامه» مرقوم داشته‌اند؛ از مجموعه رسائل قابوس بن وشمگير به نام «كمال البلاغه» اسم برده‌اند، براى آگاهى بيشتر رجوع شود به: عنصر المعالى كيكاووس ابن اسكندر بن قابوس بن وشمگير بن زياء، قابوس نامه، به اهتمام و تصحيح دكتر غلامحسين يوسفى، بنگاه ترجمه و نشر كتاب، تهران، 1352 ص 270.

(**) استاد دكتر ذبيح اللّه صفا در مجلّد اول صفحه 338 كتاب «تاريخ ادبيات در ايران» چاپ 1332 در بحث از شمس المعالى قابوس بن وشمگير نوشته‌اند:

«مجموعه رسائل او را، ابو الحسن على بن محمّد يزدادى، گردآورده و به «كمال البلاغه» موسوم داشته است» كه با توجه به ص 16 كتاب «كمال البلاغه» موجود چاپ قاهره سال 1341، معلوم مى‌شود كه نام مؤلف رسائل قابوس، عبد الرحمن بن على يزدادى است و نه ابو الحسن على بن محمد يزدادى كه استاد دكتر صفا مرقوم داشته‌اند.