آن نگهدارى انسان و محافظت او از افتادن به راه خطا و كجروى است كه نتيجه آن دورى از آفريدگار- عزّ وجلّ- است.

درباره آنچه كه اين ارزشها را حفظ مى‌كند و به آنها عينيّت و استمرار بيشتر مى‌بخشد، بايد گفت: نخستين عاملى كه اين ارزشها را حفظ مى‌كند، خانه، خانواده انسان و محيط خانوادگى و پرورشى اوست. كسى كه در يك محيط خانوادگى پاك، رشد مى‌كند اوّلين عامل نگهدارى ارزشها در برابر فروپاشى را به دست آورده است. امّا كسى كه بدون خانه و خانواده زندگى مى‌كند، از پدر، يا مادر و يا از هر دو محروم است، تصوّر چگونگى نگهدارى ارزشهايش دشوار است، مگر كسى كه خداوند به او رحمت آورد. چگونه ممكن است كه او ارزشها را بفهمد، كجا ارزش همكارى را مى‌آموزد و كجا ارزش كار مشترك را مى‌فهمد و كجا اصل احترام به بزرگتر و دلسوزى به كوچكتر را درك مى‌كند و كجا ياد مى‌گيرد كه بايد انسانى متمدّن باشد و حقوق ديگران را رعايت كند، كجا مى‌تواند اين ارزشها را ياد بگيرد؟

يادگيرى اين ارزشها از طريق يك خانواده و فضاى خانوادگى پاكيزه ممكن است. بنابراين مى‌بينيم كه قرآن كريم اهمّيت زيادى به نقش خانواده و خانه در شد انسان و چگونگى پرورش او داده است و خداوند سبحان سوره كاملى را بدين منظور اختصاص داده كه نام آن را سوره نور گذاشته است. اين نام مبارك و شگفت در ميان نامهاى گوناگون سوره‌هاى قرآن، با همه آنها تفاوت آشكارى دارد به جهت آنكه خداوند متعال دراين سوره نقش ممتاز خانواده را در ساختن شخصيّت انسان و سوق دادن او به سوى برترى و كمال بيان مى‌كند، كه نخستين هدف فرو فرستادن وحى‌