نسلهاى آينده- در برابر ماست.

ما هرگز يك باغچه شاداب وپر آواز، باغ پر ميوه و زمين كشاورزى حاصلخيز نخوهيم داشت مگر اينكه در پشت آن يك كشاورز يا يك باغبان آگاه و توانا باشد كه بتواند زمين را اصلاح كند، گياه مناسب، زمان مناسب و كود مناسب... براى آن برگزيند، زيرا زمين به تنهايى كار ساز نيست و به جز سبزه، خار ودرختان به‌خود پيچيده‌چيز ديگرى‌در خود نمى‌روياند...

تدبّر در آيات شريف قرآن ما را به اين نتيجه مى‌رساند كه مادر به عنوان يك اصطلاح دينى يعنى آن زن انسانى كه توانايى پرورش يك نسل پاك از گناه و دوستدار نيكى‌ها را دارد. بنابراين وقتى قرآن كريم داستان پيامبر بزرگوار موسى عليه السلام و آن انقلاب بزرگ مصر را بيان مى‌كند، داستان را با اشاره روشنى به مادر موسى عليه السلام آغاز مى‌كند:

(وَأَوْحَيْنَا إِلَى‌ أُمِّ مُوسَى‌ أَنْ أَرْضِعِيهِ...) [1].

«و به مادر موسى وحى كرديم كه: او را شيرده....» اين آيه آغازگر داستان بزرگ پيامبر است. آيات قرآن اين موضوع را روشن مى‌كنند و جاى هيچ شبهه‌اى نمى‌گذارند كه نقش مادر از زمان ولادت آغاز نمى‌شود، بلكه مادرى از آن زمان آغاز مى‌شود كه زن آمادگى همسر شدن و سپس انعقاد نطفه در رحم را پيدا مى‌كند.

داستان برترى‌

خداوند متعال مى‌فرمايد: