پيشگفتار

بسم الله الرحمن الرحيم‌

با وجود اينكه بوستانهاى شكوفا و گشتزارهاى سرسبز، مكّه مكرّمه را احاطه نكرده است، و با وجود اينكه اين شهر بوسيله رودهاى روان زينت نيافته است، و از وضعيّت آب و هوايى مناسبى برخوردار نيست. و با وجود قرار داشتن آن در ميان كوهها و احاطه شدن آن توسّط بيابانهاى بى‌آب و علف و گرماى سوزان خورشيد كه ريگهاى آن سرزمين را به آتشى گداخته تبديل مى‌كند مسلمانان را مى‌يابى كه از تمام نقاط جهان در تلاش و كوششند تا هر سال دراين بقعه مباركه حضور داشته باشند. و مناسك حجّ را بجا آورند، كه خداوند آنها را در ندايى به حضرت ابراهيم عليه السلام به سوى آن مناسك‌دعوت كرده است: (و مردم را به اداى مناسك حجّ فراخوان تا خلق پياده و سواره و از هر راه دور به سوى تو جمع آيند (و آنجا كانون اجتماع خدا پرستان شود و كنگره وحدت اهل ايمان گردد). تا در آنجا منافع (دنيوى و اخروى) بسيار براى خود فراهم ببينند و نام خدا را در ايّام معيّن ياد كنيد كه ما آنها را از حيوانات و بهائم روزى داديم تا از آن تناول كرده و فقيران بيچاره را نيز اطعام كنند) [1].

و دراين بين بسيارى اين سؤال را مطرح مى‌كنند كه اين اصرار بر