حجّاج در بازگشت به شهر و ديار خود اطّلاعات و معلومات بدست آمده از ديگر مسلمانان را براى دوستان و آشنايان خود بازگو مى‌كنند كه اين امر باعث آشنايى مسلمانان با يكديگر مى‌شود و در نتيجه انديشه وحدت راه و وحدت هدف را تقويت مى‌سازد.

حجّ تجلّيگاه احساسات پاك انسان‌

هيچگاه در حجّ كسى احساس نمى‌كند مثلًا خودش از آسيا آمده و ديگرى از افريقا و يا خودش سفيدپوست است و آن ديگرى سياه‌پوست، بلكه احساس موجود در حجّ احساس وحدت و همسانى است، همه بدور از تمام موانع و اختلافات احساس مى‌كنند كه قاصد و زائر خانه خدا هستند و نه چيز ديگر. حجّاج بايد از اين حالت معنوى موجود، نهايت استفاده را ببرند و بوسيله ملاقات با ديگر برادران مسلمان از مشكلات آنها مطّلع شوند همچنين مشكلات خود را نيز با آنها در ميان گذارند... هر فرد مؤمن لازم است براى رفع مشكلات برادر مسلمان خود با او به تعاون و هميارى بپردازد.

حجّاجى كه از دورترين نقاط جهان به مكّه مى‌آيند با ساكنان مكّه برابرند، زيرا خداوند متعال اين خانه را براى تمام مسلمانان و بقدر مساوى قرار داده است. در سوره حجّ مى‌خوانيم:

(إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِي جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاءً الْعَاكِفُ فِيهِ وَالْبَادِ...) [1].

«آنان كه كفر ورزيدند و باز مى‌دارند از راه خدا و مسجد الحرام كه‌