برخى مسافت بين آسمان و زمين را بىنهايت تصوّر مىكنند، در حالى كه
برخى ديگر اين فاصله را بسيار ناچيز مىدانند، و عقيده دارند طىّ اين مسافت بدون
صرف كمترين زمانى ميسّر است، چون اين دسته دوّم طريق خود را به وسيله مركب استغفار
و توبه مىپيمايند در حاليكه بين آنها و آسمان هيچ پردهاى از پردههاى كبر و غرور
و گناه وجود ندارد. به راستى من از كدام دستهام؟ شما از كدام دستهايد؟
خلاصه كلام اين است كه خداوند تبارك و تعالى در- لحظه- عرفات قلم
تقدير خود را از نوشتن باز مىدارد و آن را به دست بندهاش مىدهد تا خود تقديرش
را تعيين كند، همانگونه كه خداى متعال اين كار را در شب بيست و سوّم ماه مبارك
رمضان كه شب قدراست انجام مىدهد، پس انسان مسير خود را دراين شبها معيّن مىسازد
به راست و پا چپ. فرق بين اين دو مناسبت اين است كه شب قدر تمام مردم را
دربرمىگيرد ولى عرفات فقط به عدّه قليلى كه در عرفات حضور دارند متعلّق است.. و
چه سعادتمندند از اين حضور.