ويژگيهاى اجتماعى حج‌

اگر از حجّاجى كه به گرد خانه خدا مى‌گردند بپرسيم كه از كدامين ديار بدينجا آمده‌اند، با جوابهاى گوناگونى روبرو مى‌شويم، سرزمينهايى دور و يا نزديك. به عنوان مثال اگر تعداد هزار زائر را مورد بررسى قرار دهيم، ممكن است هر كدام از آنها از منطقه‌اى آمده باشند. و اين امر به نوبه خود ايمان امّت را به خودش، به ارزشهايش، به كتاب آسمانيش و به پيامبرش و در آخر به خداى سبحان مستحكمتر مى‌سازد.

لذا در حديثى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم: «همانا اگر از كعبه سهل انگارى شود، پس اثرى از آنها ديده نمى‌شود.» يعنى امّت اسلامى به تمامى از بين خواهد رفت. پس بقاء امّت به بقاء مردم گردا گرد كعبه بستگى دارد.

حقيقتاً خداوند سبحان كعبه را مايه هدايت و رحمت و بركت براى امّت اسلامى قرار داده است. در واقع امّت اسلامى در كعبه بسرمى‌برد.

لذا پروردگار ما مى‌گويد:

(وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ).

اى ابراهيم اينجا مكان بيت [كعبه‌] است‌ (أَن لَّا تُشْرِكْ بِي شَيْئاً) يعنى تا به ما شرك نورزى، و از اين عبادت رابطه بين بيت اللَّه الحرام وتوصيه در جامعه‌ها را در مى‌يابيم.

سپس مى‌خوانيم:

(... وَطَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْقَائِمِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ* وَأَذِّن فِي النَّاسِ‌