قرار داده است. با مطالعه گذراى تاريخ بشريت مى‌بينيم كه زندگى انسانها سرشار از مصيبتها و عذابهايى بوده است كه توسط طاغوتيان، مستبدّان و جلّادان خونخوار بر آنها تحميل شده است. ايجاد اين مصيبتها تنها به نرون، يا هولاكو، يا هيتلر و يا موسولينى اختصاص ندارد؛ بلكه، طاغوتيان فراوانى بوده‌اند كه با جنايات زشت و هولناك خود، تاريخ بشريت را دچار جنگها و كشمكشهاى فراوانى كرده‌اند و مصايب، دردها و ويرانيها را بر انسانها وارد ساخته و قربانيان فراوانى را گرفته‌اند، تا آنجا كه تعداد اين قربانيان افزون بر دهها ميليون نفر گرديده است!

حتّى تمدّنها در طول تاريخ از حمله طاغوتيان در امان نبوده‌اند.

دراين مورد برخى از تاريخ نويسان يونان باستان اينگونه نوشته‌اند كه:

امپراطور ستمگر، نرون، به اتّفاق همسرش بر بام كاخ خود مى‌نشستند و شهر روم را در حاليكه مى‌سوخت و در كام آتش فرو مى‌رفت، تماشا مى‌كردند و با صداى بلند مى‌خنديدند و قهقهه سر مى‌دادند و قربانيانى را كه در آن لحظات وحشتناك جان خود را از دست مى‌داند، به باد مسخره مى‌گرفتند.

همانا، تاريخ در برگهاى خونين و شوم خود از سرزمينها و تمدّنهايى نام مى‌برد كه شب را در آبادانى و درخشش به سربردند، ولى هنگامى وارد صبح شدند كه، ديگر از شهر و تمدّن چيزى جز ويرانه باقى نمانده است و از خرابه‌هاى به جامانده، دود و زبانه‌هاى آتش بر مى‌خواسته است. جنگ جهانى دوّم را به عنوان نمونه مى‌توان‌