امام حسين عليه السلام و روش برائت از مشركين‌

در صدر اسلام، مسلمانان جزيرةالعرب، از وحى الهى به نيكويى دفاع كردند و به طور پيگير با كفّار پيكار نمودند تا آنكه خداوند متعال آنها را پيروز گردانيد. پس از آن، اسلام، جزيرةالعرب را در برگرفت و پرچم توحيد بر گوشه گوشه آن به اهتزاز درآمد. دراين هنگام، آفريدگار توانا سوره برائت را نازل نمود. اين سوره تنها سوره‌اى مى‌باشد كه با «بسم اللَّه الرحمن الرحيم» آغاز نمى‌گردد و اين دليلى است بر خشم خداوند و شدّت انتقام او.

هنگاميكه اين سوره بر دل پيامبراكرم صلى الله عليه و آله نازل گشت ومى‌خواست مردم را در موسم حجّ بزرگ از مفاد آن، مبنى بر اينكه مشركين از اين لحظه به مدّت 4 ماه مهلت دارند كه جزيرةالعرب را ترك كنند وهرگز حقّ بازگشت به حرم امن الهى را ندارند، آگاه سازد؛ جبرئيل عليه السلام بر پيامبر بزرگوار اسلام با اين پيام نازل شد كه، نبايد هيچ شخصى جز تو يا كسى كه تجسّم بخش تو باشد اين سوره را به سوى مشركين حمل نمايد. بنابراين، رسول اللَّه، اميرالمؤمنين عليه السلام را فراخواند و سوره را