امام حسين عليه السلام و بيدارى تمدّنى‌

با آغاز ماه محرّم، نسيمهاى هدايت نيز وزش خود را از درون آرامگاهى در كربلا كه ايمان، پاكى و آزادگى را در آغوش گرفته است، آغاز مى‌نمايند. هرچه در ماه محرّم پيش مى‌رويم و به روز عاشورا نزديك مى‌گرديم، وزش و شميم نسيمهاى هدايت فزونى مى‌يابند.

آرى، در سرزمين جوانمرديها كه‌هرگز پايان نمى‌يابد ودر روز يادبودى كه هرگز كهنه نمى‌گردد، هزاران هزار اندرز و حكمت نهفته است.

به راستى در آنجا بهشتى وجود دارد كه به پهناى افق، امتداد مى‌يابد. ميوه‌هاى آن، خردى است پاكيزه از آلودگى ترديد و شرك و احساساتى است طاهر، از چركيهاى خودپرستى و تعصّب.

خداوند اراده كرده است كه صدقات را بيفزايد؛ و كدام صدقه پاكتر از جانفشانى و قربانى نمودن همچون امام حسين عليه السلام مى‌باشد.

همچنين خداوند ربا را نابود مى‌كند؛ و كدام ربا ناپاكتر از برپا ساختن حكومت بر جمجمه‌هاى انسانهاى شريف و آزاده همچون برپا سازى حكومت منقرض اموى مى‌باشد.

بدين‌سان پروردگار جهانيان با حكمت، قدرت و عزّت عظيم‌