«وهر كس كهاز حرص وبخل دنيا خودرا بازدارد آنان به حقيقت
رستگارانند.»
اگر اين برداشت قرآن را بر حديث شريف، پيش گفته معطوف سازيم كه: «اى
على تو وشيعيان پيروز هستيد» مسأله روشن مىگردد.
حال چگونه نفس را مهار كرد؟
ويا به تعبير ديگرى راه گريز از محدوده تنگ دنيا ونفس اماره چگونه
است وانسان چگونه آزاد گردد وبه قلمرو حقيقت قدسى وعالم تكوين وارد شده تا به كمال
مطلق كه همانا رسيدن به قرب ذات الهى است برسد؟
پاسخ را مىتوان در يك كلمه خلاصه نمود وآن «ولايت» است حال در ذهن
شما اين معنى تداعى مىكند كه ولايت چيست؟ ومراد از آن چه مىباشد؟
طرح اين سؤال كه شايد براى ما شيعيان اهل بيت بعنوان دوستداران
ومحبان آنان، عجيب باشد.
مسلمان شيعه واقعى كسى است كه خود را با واقعيتهاى همه جانبه زندگى
مقايسه كند واز لحاظ ايمان، تقوا، ايثار، جهاد، داشتن اخلاق عالى وروابط سالم با
افراد جامعه وديگر مقولاتى كه شخصيت انسانى را شكل مىدهد، با خصوصيات وكمالات آن
نام کتاب : امام على(ع) پيشواى صديقين نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 36