يكتايى‌اش. و درود خدا بر محمّد سرور آدميان و برگزيدگان از عترتش.

امّا بعد: از جمله نعمتهاى خداوند بر مردم آن است كه آنها را با حلال از حرام بى نياز كرده و فرموده است:

(وَأَنكِحُوا الْأَيَامَى‌ مِنكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ إِن يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ) [1]

«زنان بى شوهر از خويش و نيز بندگان و كنيزكان شايسته خود را به همسرى گيريد اگر تهيدست باشند، خداوند از فضل خود بى نيازشان خواهد ساخت و خدا گشايشگر و داناست.»

همانا كه محمّد فرزند على فرزند موسى، ام الفضل دختر عبداللَّه مأمون را خواستگارى مى‌كند و مَهر او را مَهر جدّه‌اش فاطمه دختر محمّد صلى الله عليه و آله كه پانصد درهم است، قرار مى‌دهد. پس اى اميرالمؤمنين آيا او را با اين مهر به همسرى من مى‌دهى؟

مأمون پاسخ داد: آرى او را با اين مَهر به ازدواج تو درمى‌آوردم. آيا اين نكاح را مى‌پذيرى؟

امام نهم محمّد الجواد فرمود: آرى آن را پذيرفته بدان راضى هستم.

جشن ازدواج‌

راوى اين حديث گويد: ديرى نپاييد كه صداهايى شبيه به صداهايى كه دريانوردان در گفتگوهايشان به كار مى‌برند، شنيديم. ناگهان پيشكارانى‌