روايت شده‌اند. اينك شما را به مطالعه برخى از اين سخنان جاويد دعوت مى‌كنيم و از علاقه‌مندان مى‌خواهيم براى اطلاع بيشتر به كتاب «أشعه من بلاغة الامام الصادق» نوشته علامه فقيد شيخ عبدالرسول واعظى مراجعه فرمايند.

«امام صادق عليه السلام به منصور خليفه عبّاسى اندرز داد و فرمود:

بر تو باد حلم كه اساس علم است و در پيشگاه عوامل قدرت خويشتن‌دار باش اگر هرآنچه را كه بر آن قدرت دارى به انجام رسانى مثل كسى خواهى بود كه خشم خود را فرومى‌نشاند يا كينه خود را درمان مى‌كند و يا با قهر و غلبه در پى نام مى‌گردد، بدان كه تو اگر مستحقى را مجازات كنى نهايت آنچه بدان متصف گردى جز عدل نيست و حالتى كه موجب شكر و سپاس مى‌شود بسى برتر از حالتى است كه موجب صبر مى‌شود.

منصور گفت:

«پند دادى نيكو گفتى سخن را در كمال ايجاز و كوتاهى بيان كردى».

امام در يكى از اندرزهاى خود به فرزند بزرگوار خويش امام كاظم مى‌فرمايد:

«فرزندم! در حقّ هر كس كه از تو خواهان خير است، خوبى كن كه اگر او اهل خير باشد تو كارى بجا كرده‌اى و اگر هم او اهل خير نباشد تو اهل آن هستى. اگر كسى از طرف راستت در آمد و ناسزايت گفت و سپس به طرف چپت رفت و زبان به پوزش گشود، عذرش را بپذير».

سفيان ثورى گويد: الصادق بن الصادق جعفر بن محمّد عليهما السلام را ديدار