و براّن) و شمشيرش چون سوزش آتش است».

2- امام على عليه السلام نيز در توصيف حضرت قائم چنين مى‌فرمايد:

«مهدى ديدگانى مشكى دارد و موهايى پر پشت. او داراى چهره سرخ و پيشانى نورانى است. صاحب خال و علامت است. عالمى است غيور دانائى است كه اخبار گذشتگان را داراست. ساحت و درگاهش از همه شما گشاده‌تر و دانش او از تمام شما افزون‌تر و بيش‌تر از همه شما به جاى‌آرنده صله رحم است. به مرغ (كه در آسمان پرواز مى‌كند) اشاره مى‌كند و در دستش فرومى‌افتد، و شاخى (خشك) در زمين مى‌كارد، سبز مى‌شود و برگ مى‌آورد».

3- امام حسين عليه السلام در باره اوصاف آن‌حضرت نيز چنين مى‌فرمايد:

«مهدى را از روى سكينت و وقارى كه دارد و همچنين دانش او به حلال و حرام و نيازمندى مردم به او و بى نيازى او از مردم مى‌شناسيد».

4- امام باقر عليه السلام اوصاف امام مهدى را چنين بيان كرده است:

«سياهى چشمانش تابنده و پنجه‌هايش قوى و زورمند است و زانوانش بزرگ و شكمش فربه است. پشت او دو خال است، خالى به رنگ پوستش و خالى همانند خال پيامبر، ابروانش به هم پيوسته است، ديدگانش از كثرت شب بيدارى و عبادت آشكار است، سياهى چشمانش تابنده است. در صورتش اثرى (خالى) است، سينه‌اش فراخ است، شانه‌هايش را (به دو طرف بدنش) رها مى‌كند و سر استخوانهاى كتفش بزرگ و درشت است».

5- امام صادق عليه السلام نيز در باره اوصاف آن‌حضرت فرموده است:

«مهدى خوش سيما و گند مگون است كه به سرخى مى‌زند، ابرو كمان و نورانى است و سياهى چشمانش بغايت سياه است، چشمان فراخ دارد، بالاى‌