آغاز سخن‌

پيشتر گفته شد كه روح تشريع و قانونگذارى- هر قانونگذارى كه باشد- در ارزشهايى جلوه‌گر است كه آنها را هدف خود مى‌داند. از اين رو پژوهش پيرامون ارزشها براى درك قوانين مختلف، ضرورى به نظر مى‌آيد، و از آن جا كه قانون الهى از هر قانون ديگرى به ارزشها و اهداف والا نزديكتر است، زيرا از سوى خداوند متعال فرو فرستاده شده است، پس بحث پيرامون مقاصد و اهداف قانون الهى، ودر نتيجه ارزشهاى آن از بحث ارزشها در هر قانون ديگر ضرورى‌تر به نظر مى‌رسد.

اينك ما ارزشها را در سه سطح بررسى مى‌كنيم:

اوّل- در سطح مفهوم ارزش و روشن كردن ابعاد آن و همچنان پيوند ميان آن و ديگر واژگان نزديك بدان مانند: اعتقاد، سلوك (رفتار)، گرايش و نظاير آن، و سپس خاستگاه مشروعيّت ارزش و اينكه آيا اين خاستگاه عقل است يا نياز، موضوع است يا ذهن. اين مباحث را در بخش اوّل خواهيم آورد.

دوم- در سطح فلسفه اخلاق (در مكاتب بزرگ فلسفى) كه محدوده‌اى فراختر از ارزش را بررسى مى‌كند، هدف از پژوهش در آنها شناخت هدفِ زندگى و در نتيجه شناخت ارزش اساسىِ آن است. اين مفهوم، مورد بحث بخشهاى دوم تا هفتم خواهد بود.

سوم- در سطح كاوش پيرامون ارزشِ ايمان كه معتقديم در ستيغ ارزشهاى تشريعى در دين قرار دارد، اينكه حقيقت و اركان ايمان كدام است و چگونه با معيار ايمان مى‌توانيم با ارزش والا و پژوهشهاى تطبيقى پيرامون تفاوت ارزشها آشنايى‌