خداوند مى‌فرمايد:

قَالُوا يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ‌ [1].

«گفتند: اى پدر! براى گناهان ما آمرزش بخواه كه ما خطاكار بوده‌ايم.»

يعقوب، خواست آنها را اجابت كرد، ولى براساس بعضى اخبار، سحرگاه را براى طلب آمرزش برگزيد. خداوند مى‌فرمايد:

قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ‌ [2].

«گفت: از پروردگارم براى شما آمرزش خواهم خواست او آمرزنده و مهربان است.»

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد:

«زن يا مرد مؤمنى از آغاز آفرينش تا روز رستخيز وجود نخواهند داشت، مگر آنكه شفيعِ كسانى باشند كه در دعاى خود مى‌گويند: خدايا! مردان و زنان مؤمن را بيامرز. و روزى برسد كه بنده را در روز رستخيز به سوى آتش كشند ولى درپى اين سخن مردان وزنان مؤمن، او را از آتش دور مى‌كنند كه: پروردگارا! اين همان كسى است كه براى ما دعا مى‌كرد پس ما را شفيع او قرار ده و خداوند نيز شفاعت آنها را مى‌پذيرد و بدين ترتيب او رهايى مى‌يابد. [3]»

چهارم- در جايگاههاى شكيبايى و سپاس:

الف- خداوند سبحان هنگام روبرو شدن بادشمن، فرمان استغفار مى‌دهد ومى‌فرمايد:

فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ [4].

«صبر كن كه وعده خدا حق است و براى گناهت آمرزش بخواه و هر شامگاه و بامداد، به ستايش پروردگارت تسبيح گوى.»