ششم- چه هنگام درهاى توبه بسته مى‌شود

؟ از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود:

«تا هنگامى كه زمين پا برجاست، خداوند در آن حجّتى خواهد داشت كه حلال و حرام را مى‌شناسد، و به راه خدا مى‌خواند و حجّت از زمين، قطع نمى‌شود مگر چهل روز پيش از روز رستخيز، پس آنگاه كه حجّت از ميان رفت درهاى توبه بسته مى‌شود و ديگر براى هيچ‌كس كه از پيش ايمان نياورده باشد ايمانش سودى نخواهد رساند و اينان بدترين خلق خدا هستند كه قيامت بر دوش آنها برپا خواهد شد. [1]»

هفتم- خداوند با توبه بنده‌اش شاد مى‌شود:

از ابوعبيده آمده است كه گفت: از امام عليه السلام شنيدم كه فرمود:

«همانا خداوند با توبه بنده‌اش چنان سرورى مى‌يابد بيش از مردى كه شتر و توشه‌اش را در شبى تار، گم كرده و آن را مى‌يابد، پس خداوند از توبه بنده‌اش، بيش از مردى كه به اين گم شده‌ها دست يابد شاد مى‌شود. [2]»

هشتم- توبه، شفاعت است:

اميرالمؤمنين عليه السلام مى‌فرمايد:

«هيچ شفيعى، كاميابتر از توبه نيست. [3]»

نهم- توبه نصوح:

از ابوالحسن عليه السلام درباره اين آيه شريفه: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى‌ اللَّهِ تَوْبَةً