ايمان چونان سر است براى پيكر- آن گونه كه در حديث شريف آمده است-، و آن نخستين ركن ايمان است چنانكه اميرالمؤمنين عليه السلام در حديثى كه چند بند آن گفته شد، فرموده است.

عشق به خدا دليل وجود ايمان:

در بخش گذشته نشانه‌هاى فراگير ايمان را بيان كرديم و آنچه در زير مى‌آيد به بارزترين مشخصه‌هاى اين نشانه‌ها تعلّق دارد- نشانه هايى كه اميدواريم در آنها انديشه كنيم تا حقيقت ايمان در برابر ما رخ بنمايد:

1- از بارزترين اين مشخصه‌ها عشق به خداوند سبحان است. عشق خداوندى همان حالت روحانى‌اى است كه آدمى در ايمان و شناخت اسماء الحسناى خداوند سبحان به آن دست مى‌يابد. درباره عشق به خدا در قرآن كريم مى‌خوانيم:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ‌ [1].

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هركه از شما از دينش باز گردد چه باك؛ زودا كه خدا مردمى را بياورد كه دوستشان بدارد و دوستش بدارند. در برابر مؤمنان فروتنند و در برابر كافران سركش در راه خدا جهاد مى‌كنند و از ملامت هيچ ملامت گرى نمى‌هراسند* اين فضل خداست كه به هر كس كه خواهد ارزانى دارد و خداوند بخشاينده و داناست.»

شايد واجباتى كه مؤمن با الهام از عشق الهى به انجام آنهامى پردازد ماندگارتر، شدنى‌تر و خالصتر از اعمال ديگر باشند. بدين ترتيب عشق الهى مؤمن را در دشوارترين شرايط به درجه جهاد در راه خدا (همچون ارتداد دسته جمعى) مى‌كشاند و با نكوهش نكوهندگان به مقابله مى‌پردازد- در آيه گذشته آمده است-، چنانكه عشق به خدا، پيروى از پيامبر خدا را سهل و آسان مى‌گرداند، اگرچه اين خود از دشوارترين امور بر روان بشرى است و از همين رو خداوند مى‌فرمايد: