چكيده سخن‌

توبه، ارزشى ايمانى است كه از پشيمانى آغاز مى‌شود و با تصميم بر ترك گناه ادامه پيدا مى‌كند و با اصلاح آنچه گناه به تباهى كشانده به پايان مى‌رسد و خداوند سبحان توبه بندگانش را مى‌پذيرد و توبه پذيرىِ او فراگير است.

يكى از ابزارهاى بنده براى پذيرش توبه طلب آمرزش پيامبر براى اوست.

از مظاهر توبه استغفار است و آن هنگامى است كه نامى از نامهاى خدا در ضمير مؤمن، تجلّى يابد كه در پرتو آن ميزان كوتاهى خود را در درگاه الهى در مى‌يابد و به طلب آمرزش مى‌پردازد.

خداوند يكتا نظيرى ندارد، و اوست كه ما را از خاك به وجود آورد و ما را در آن به آبادانى رساند، پس ما بايد از او طلب آمرزش كنيم. بهترين لحظات طلب آمرزش، سحرگاهان است و طلب آمرزش، توصيه پيامبران عليه السلام نسبت به امّتهاست. استغفار در مواقع صبر و شكرگزارى نيز مى‌بايست صورت پذيرد.

استغفار، درود بازگشت به سوى خداوند و انابه به درگاه اوست و پيامبر براى مؤمنان، طلب بخشش مى‌كند.