دارد آيا خوددارى خواهيد كرد؟»

از اين آيه درمى‌يابيم كه نماز، گونه‌اى از گونه‌هاى ذكر است و بيان آن از باب تأكيد براين گونه از ذكر است به اعتبار آن كه ذكر كامل است؟

چ- خداوند مى‌فرمايد:

وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ ذلِكَ ذِكْرَى‌ لِلذَّاكِرِينَ‌ [1]

«نماز را برپادار در آغاز و انجام روز و ساعاتى از شب، زيرا نيكيها بديها را از ميان مى‌برند اين اندرزى است براى اندرزپذيران.»

بدين ترتيب نماز، يادِ يادآوران است.

ح- خداوند مى‌فرمايد:

يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ مِن يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَى‌ ذِكْرِ اللَّهِ... [2].

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! چون نداى نماز روز جمعه در دهند به نماز بشتابيد و دادوستد را رها كنيد...»

هفدهم- احكام نماز:

در اينجا ارزشهايى هستند كه با نماز و نيكو برپا كردن آن پيوند دارند و از برجسته‌ترين آنها مراقبت و پيوستگى در نماز است كه ما آيات آن را پيش از اين خوانديم:

الف- از احكام برپا كردن نماز، نخست پاكى و طهارت است. خداوند مى‌فرمايد:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُؤُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ وَإِن كُنتُمْ جُنُباً فَاطَّهَّرُوا... [3].