نام کتاب : ايمان زيربناى شريعت نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 427
در پرتو احاديث
اوّل- مرز شكر:
ابوبصير مىگويد: «به امام صادق عليه السلام عرض كردم: آيا شكر حدّ و
مرزى دارد كه اگر شخص آن را به جاى آورد در شمار شاكران باشد؟ امام عليه السلام
فرمود: آرى! عرض كردم: آن حدّ و مرز كدام است؟ امام فرمود:
خداى را بر همه نعمتهايى كه به او داده است اعمّ از خانواده و مال، سپاس گويد و
حقّ مالى را كه خدا بدو ارمغان كرده بپردازد و از آن جمله است اين سخن پروردگار كه
مىفرمايد: سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذا وَمَا كُنَّا لَهُ
مُقْرِنِينَ، و باز از آن جمله است اين سخن پروردگار كه: رَبِّ إِنِّي
لِمَا أَنزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ،
رَبِّ أَنزِلْنِي مُنزَلًا مُّبَارَكاً وَأَنتَ خَيْرُ الْمُنزِلِينَ،
رَّبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَل لِي
مِن لَدُنكَ سُلْطَاناً نَصِيراً. [1]»
دوم- چگونه مخلوق را سپاس گزاريم
؟ زراره مىگويد از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمود:
«هركه چنان كند كه با او كرده باشند، پاداش داده است و هركه بيش
از آن انجام دهد، شاكر است و هركه شكر كند كريم است و هركه بداند آنچه انجام