سپرى كند- تا آنكه حديث به اينجا رسيد كه فرمود-: خداوند تبارك و تعالى به فرشتگانش مى‌فرمايد: اى فرشتگان من! بنگريد به بنده من كه شب را احيا كرده است تا رضايت مرا بدست آورد. او را در بهشت، جاى دهيد و براى اوست صد هزار شهر كه در هر شهر هر آنچه كه جان بخواهد و چشم لذّت بَرد و در خاطر گذرد موجود است و اين به جز كرامت و قربى است كه در آنجا براى او فراهم آمده است. [1]»

ششم- اخبات و فروتنى به درگاه الهى:

الف- خداوند مى‌فرمايد:

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَخْبَتُوا إِلَى‌ رَبِّهِمْ أُولئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ‌ [2].

«كسانى كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند و در برابر پروردگارشان اخبات و فروتنى مى‌نمايند اهل بهشت اند و در آن جاويدان مى‌باشند.»

از اين آيه الهام مى‌گريم كه اخبات (خضوع، خشوع و فروتنى) درجه‌اى است كه پس از ايمان و عمل صالح به دست مى‌آيد و شايد بايد آن را نتيجه اين دو دانست.

ب- خداوند مى‌فرمايد:

... فَإِلهُكُمْ إِلهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ‌ [3].

«... پس خداى شما خدايى يكتاست در برابر او تسليم شويد و تواضع كنندگان را بشارت ده.»

به نظر مى‌رسد اخبات و فروتنى در سطح بالاترى از تسليم در برابر خداى يكتا قرار دارد، و يا اينكه جوهر و روح تسليم در برابر خداست.

پ- آيه زير رساترين دلالت را بر اين حقيقت دارد آنجا كه خداوند مى‌فرمايد: