هستند نه سركشانى چون پى كننده ناقه صالح و نه فرعون و نظاير ايشان كه خداوند نمونه‌هاى تاريخى آن را مى‌آورد.

پ- همه رسالتهاى الهى براى پرستش خداوند يكتا آمده‌اند؛ مفهوم اين پرستش، نفى هرگونه سلطه جابرانه (طاغوت) است. خداوند مى‌فرمايد:

وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ... [1].

«به ميان هر ملّتى پيامبرى مبعوث كرديم، كه خدا را بپرستيد و از طاغوت دورى جوييد...»

ت- پس چكيده رسالتهاى الهى پرستش خدا و دورى از طاغوت است و ديگر ارزشهاى حق از عبادت خدا سرچشمه مى‌گيرند، چنانكه ارزشهاى باطل، از طاغوت برمى‌خيزد و در نتيجه هرگاه انسان، طاغوت را نفى كند، و از شرك به خداوند روى برگرداند در حقيقت از همه وابستگيها و ارزشهاى فاسد، روى برگردانده است. خداوند متعال در توصيف مؤمنان مى‌فرمايد:

وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَن يَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَى‌ فَبَشِّرْ عِبَادِ [2].

«و كسانى را كه از پرستش طاغوت پرهيز كرده‌اند و به خدا روى آورده‌اند بشارت است. پس بندگان مرا بشارت ده.»

بدين ترتيب مؤمن در سياست و داورى و قانونگذارى (همان قواى سه‌گانه معروف) با سلطه طاغوت به ستيز برمى‌خيزد.

نهم- چرا خداواره‌ها را برگزيدند

؟ الف- شيطان، عبادت خداواره‌ها در برابر خدا را در نگاه شخص كافر مى‌آرايد و باطل را چنان براى آنها مى‌بافد كه شرفِ توحيد و ارجمندى ولايت الهى را از ايشان مى‌ربايد.

شيطان در گوش آنها چنين نجوا مى‌كند كه خداواره‌ها موجب عزّت و ارجمندى شما هستند و ايشان در برابر دشمنان به شما يارى مى‌رسانند و پيش‌