نام کتاب : ايمان زيربناى شريعت نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 265
بخش اوّل- خشنودىِ خدا، والاترين هدف
1- پس از تجلّى اسماء نيكوى الهى بر دل مؤمنان و
فزونى يافتن شناخت و توكّل ايشان به خدا، زندگىِ ايشان رنگ خدايى مىگيرد. در اين
هنگام است كه در نشست و برخاست و انديشه و عملكردشان تنها خشنودىِ خدا را مىطلبند
و از راه خدا اندكى به كژراهه نمىروند. اين بينش (خشنودىِ خدا) همان حلقهاى است
كه رفتار ظاهر و آشكار آنها را به نيّات قلبيشان، پيوند مىدهد. خداوند مىفرمايد:
«... اينان به راه خشنودى خدا رفتند و خداوند داراى
فضل و بخشش بزرگى است.»
2- بدين ترتيب مؤمنان در عبادات خود مجدّانه در
جستجوى خشنودىِ خدايشان هستند، و هرچه در ركوع و سجود مىكوشند ترس از كوتاهى در
برابر پروردگار، ايشان را رها نمىسازد. خداوند مىفرمايد: