دهم- از نفس خود بر حذر باش.

«در هر صبح و شب از خدا بترس و بر نفس خود از دنياى فريبنده بر حذر باش‌، وهيچگاه از او ايمن و آسوده خاطر مباش و بدان اگر نفست را از بسيارى از آنچه دوست مى‌دارى به جهت ناشايستگىِ آن بازندارى و جلوگيرى نكنى، خواهشها و آرزوها زيان فراوان به تو خواهند رساند، پس نفس خود را مانع و جلوگير باش و آشفتگى‌ات را هنگام خشم، دور كن. [1]»

يازدهم- آتشى كه گرمىِ آن سخت است.

«بپرهيزيد از آتشى كه گرمىِ آن سخت، و ژرفىِ آن بسيار و زيور آن آهن، و آشاميدنىِ آن، زرداب است. آگاه باشيد نام نيكويى كه خداوند به شخصى در ميان مردم عطا فرمايد، بهتر از ثروت و دارايى است كه براى كسى كه سپاسگزار او نباشد به ميراث گذارد. [2]»

دوازدهم- تقوى، نورى در برابر تاريكى.

«پس بترسيد از خداوندى كه شما در برابر نظر او هستيد، موهاى پيشانى، خفت‌، خيز، نشست و برخاست شما در دست اوست. اگر پنهان كنيد و با كس نگوئيد، مى‌داند و اگر آشكار نمائيد، مى‌نويسد. كرام‌الكاتبين را بر شما گماشته كه حقى از قلم نمى‌اندازند، بيجا و ناكرده را نمى‌نويسد و بدانيد كه هركه تقوى پيشه گرفته و از خدا بترسد، حق تعالى راه خروج از فتنه‌ها، تباهى‌ها و تاريكى‌ها به سوى روشنايى را به او نشان مى‌دهد. [3]»