«اين سراى آخرت را از آن كسانى ساخته‌ايم كه دراين جهان نه خواهان برترى جويى هستند نه خواهان فساد، و سرانجام نيك از آن پرهيزكاران است.»

4- هذَا ذِكْرٌ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ‌ [1].

«اين قرآن پندى است و پرهيزكاران را بازگشتى نيكوست.»

دوازدهم- مرزهاى تقوى:

1- تقوى نورى است كه هرچه افزايش يابد، سودش بيشتر خواهد بود و به همين سبب خداوند سبحان به تقوايى توصيه مى‌كند كه شايسته ترس از خداست. خداوند مى‌فرمايد:

يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُم مُسْلِمُونَ‌ [2].

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! آنچنان كه شايسته ترس از خداست از او بترسيد و جز در مسلمانى نميريد.»

2- آرى! خداوند اهل و شايسته تقواست و در كتاب خود، آشكارا فرموده است كه چگونه بايد بندگانش تقوا پيشه كنند، ليكن توانايى بشر، محدود است ونمى‌تواند همه ابعاد تقوى را مگر به قدر آنچه خداوند از قدرت و توانايى بدو بخشيده، دربرگيرد.

به همين سبب خداوند سبحان در آيه ديگرى تقوى را به قدر توانايى توصيه مى‌كند و مى‌فرمايد:

فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِيعُوا وَأَنفِقُوا خَيراً لِأَنفُسِكُمْ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ‌ [3].

«تا توانيد از خدا بترسيد و گوش فرا داريد و اطاعت كنيد و به سود خود از مالتان انفاق كنيد و آنان‌