«بايد از خداى بترسند كسانى كه اگر پس از خويش فرزندانى ناتوان بر جاى گذارند، از سرنوشت آنان بيمناكند. بايد از خداى بترسند و سخن عادلانه و به صواب گويند.»

5- از نمونه‌هاى واقعى آن است كه خداوند به زنان دستور مى‌دهد كه شرم در پيش گيرند تا مورد تعرّض نادانان قرار نگيرند. خداوند سبحان مى‌فرمايد:

يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّسَاءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ... [1].

«اى زنان پيامبر! شما همانند ديگر زنان نيستيد اگر از خدا بترسيد، پس به نرمى سخن نگوييد تا آن مردى كه در قلب او مرضى هست به طمع افتد...»

6- بدين ترتيب تقوى، سفارش خداوند سبحان است براى همه ملّتها، زيرا خداوند مى‌فرمايد:

... وَلَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَإِيَّاكُمْ أَنِ اتَّقُوا اللَّهَ... [2].

«... و هر آينه اهل كتاب را كه پيش از شما بودند و نيز شما را به تقواى الهى سفارش كرديم...»

بدين ترتيب تقوى، توصيه پيامبران و صالحان براى ملّتها نيز هست. در واقع توصيه به تقوى همان انگيزه‌اى شمرده مى‌شود كه ما را به اين امور فرامى‌خواند.

ششم- حقايق تقوى:

تقوى، جامه‌اى است كه آدمى با آن خود را حفظ مى‌كند و خويش را مى‌آرايد، تقوى رنگى است خداوندى كه در همه ابعاد زندگى مؤمن، تجلّى مى‌يابد و بدين سان تقوى را بايد چراغى درخشان دانست كه همه زواياى انديشه و رفتار آدمى را نورانى مى‌كند.

آيات قرآن، آگاهى‌هاى نهفته يعنى صفات متّقين را كه همان تجلّيات تقوى‌