پيش‌گفتار

سپاس از آن خداى جهانيان و درود خدا بر محمّد و خاندان خجسته او.

شايد برخى از كسانى كه آثار مرا خوانده‌اند و با شيوه‌اى كه آن را دنبال مى‌كنم و همچنين با مكتب فكرى‌اى كه به توفيق خداوندى بدان منتسب هستم آشنايى دارند، بخواهند با پيشينه‌هاى فكرى و عوامل انتساب نگارنده به اين مكتب پژوهشى آشنايى يابند، شيوه‌اى كه بويژه در مجموعه آثار پژوهشى‌اى چون «نگرشى نو بر انديشه اسلامى» [1] كه نگارنده در آغاز پژوهشهاى خود و در آغاز بهار بيستم عمر خود آن را نگاشته است، اتّخاذ شده است. كتابى كه در زمان خود در زمينه پژوهش عقايد اسلامى، شيوه‌اى جديد تلقّى مى‌شد. همچنين كتاب «منطق اسلامى» [2] كه حدود پانزده بار به چاپ رسيد و در پاره‌اى از حوزه‌هاى علميّه تدريس مى‌شد و در پاره‌اى دانشگاهها كتابى مرجع به شمار مى‌آمد، و نيز كتاب «عرفان اسلامى» كه آن هم اين موقعيّت را يافت كه در حوزه‌ها و دانشگاهها جزء برنامه‌هاى درسى قلمداد گردد.

و اينك مجموعه پژوهشهاى موسوم ب «التشريع الاسلامي» يا «مبانى تشريع‌