مى‌فرستند (و براى او دعا مى‌كنند و بهترين تحيّتها را بر او مى‌فرستند) و تسليم او مى‌شوند.

آنها با درود فرستادن، شفاهاً تصديقش مى‌كنند و با تسليم، عملًا به تصديقش برمى‌خيزند.

خداوند متعال مى‌فرمايد:

إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيماً [1].

«خدا و فرشتگانش بر پيامبر صلوات مى‌فرستند اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد بر او صلوات بفرستيد و سلام كنيد، سلامى نيكو.»

يازدهم- تسليم در برابر سنّتهاى خدا:

خداوند در آفرينش خود، سنّتهايى دارد كه در شريعتهاى تكوينى‌اى كه در ميان آفريده‌ها حاكم مى‌باشد، جلوه‌گر است (كه ما آن را نظام طبيعت مى‌ناميم). مؤمن در برابر سنّت‌هاى خدا تسليم است و در برابر آنها سركشى نمى‌كند و طغيان در پيش نمى‌گيرد، بلكه آنها را در مسير خواستهاى مشروع خود به كار مى‌گيرد و با آنها زمين را آباد مى‌گرداند. اين سنّتها بر اراده خدا چيره نيستند، خدايى كه با قدرت بى‌حدّ و مرزش بر عرش قرار گرفته و هرگاه چيزى را بخواهد، كافى است كه بدان امر كند. آرى! اين خداست كه بر همه چيز، چيره است.

1- ما آدميان بايد تابع اين سنّتها باشيم، زيرا سنّتهاى حق هستند و از همين رو خداوند تعبير قَوْلُهُ الْحَقُ‌ را به كار مى‌برد. خداوند سبحان اين سنّتها را به جريان مى‌اندازد و بر آنها حكومت مى‌كند و اجراى اين سنّتها را ضمانت مى‌كند، پس ما نيز بايد تسليم اين سنّتها باشيم. خداوند مى‌فرمايد:

وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّماوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَيَوْمَ يَقُولُ كُن فَيَكُونُ قَوْلُهُ الْحَقُّ وَلَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ [2].

«و اوست آنكه آسمانها و زمين را به حق بيافريد. و روزى كه بگويد: موجود شو، پس موجود