اختلاف دارند به حق داورى مى‌كند. (بدين سان، حق يكى است كه هيچ ترديدى در آن راه ندارد). خداوند مى‌فرمايد:

... فَإِذَا جَاءَ أَمْرُ اللَّهِ قُضِيَ بِالْحَقِّ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْمُبْطِلُونَ‌ [1].

«... چون فرمان خدا در رسد به حق داورى گردد و آنان كه بر باطل بوده‌اند- آنجا- زيان خواهند ديد.»

چهارده- داورى بر پايه حق:

1- خداوند بر پايه حق داورى مى‌كند و در دنيا بوسيله كتابها، پيامبران و اولياى خود، ميان مردم براساس حق، حكم مى‌راند (و شايد در مسايل عمومى با تأييد خود نسبت به اهل حق)، امّا در روز قيامت خداوند خود در هر صغيره و كبيره‌اى داورى مى‌كند. چنين مفهومى را ما از اين سخن خداوند الهام مى‌گيريم كه: وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ‌. خداوند مى‌فرمايد:

... إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا للَّهِ يَقُصُّ الْحَقَّ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ‌ [2].

«... حكم تنها حكم خداست. حقيقت را بيان مى‌كند و او بهترين داوران است.»

2- مؤمنان آنگاه كه دانستند خداوند براساس حق داورى مى‌كند از او مى‌خواهند كه بين خود و دشمنانشان راهى بگشايد. خداوند مى‌فرمايد:

... رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ‌ [3].

«... اى پروردگار ما! ميان ما و قوم ما بحق، راهى بگشا كه تو بهترين راهگشايان هستى.»

3- خداوند مى‌فرمايد:

قُلْ يَجْمَعُ بَيْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ يَفْتَحُ بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَهُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِيمُ‌ [4].