شش- حق، درونمايه قرآن:

همان گونه كه خداوند، آسمانها و زمين را به حق آفريده است قرآن را نيز به حق فروفرستاده است.

1- پس حق در اينجا و آنجا يكى بيش نيست و هر دو از سوى خداوند سبحان مى‌باشند.

خداوند مى‌فرمايد:

ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ... [1].

«زيرا كه خدا كتاب را به حق نازل كرد.»

2- از آنجا كه كتاب خدا حق است، لذا آخرين كتابى كه از سوى خدا نازل مى‌شود نخستين كتاب الهى را تصديق مى‌كند، زيرا هر دو باز تاباننده يك حق هستند و اگر كتاب خدا- حاشا للَّه- براساس هوى و هوس نازل مى‌شد در آن اختلاف بسيار وجود مى‌داشت.

خداوند متعال مى‌فرمايد:

نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ... [2].

«اين كتاب را كه تصديق كننده كتابهاى پيش از آن است به حق بر تو نازل كرد...»

3- از ابعاد اين حقيقت آن است كه قرآن در دعاوى، حق را آشكار مى‌سازد و پيامبر براساس آن ميان مردم داورى مى‌كند، و خائنان (كسانى كه به حقوق مردم تجاوز مى‌كنند) ياروياورى نخواهند داشت. خداوند متعال مى‌فرمايد:

إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللَّهُ وَلَا تَكُن لِلْخَائِنِينَ خَصِيماً [3].

«ما اين كتاب را به راستى بر تو نازل كرديم تا بدان سان كه خدا به تو آموخته است ميان مردم داورى كنى و بنفع خائنان به مخاصمت برمخيز.»