تا خدا را به شكرانه آن كه هدايتتان كرده است به بزرگى ياد كنيد و نيكوكاران را بشارت ده.»

3- (لِيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِي أَيَّامٍ مَعْلُومَاتٍ عَلَى‌ مَا رَزَقَهُم مِن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِيرَ) [1]

«تا سودهايى را كه از آنِ آنهاست ببينند و نام خدا را در روزهايى معيّن به هنگام ذبح چارپايانى كه خدا رزق آنها ساخته ياد كنند. پس از آنها بخوريد و بينوايان فقير را اطعام كنيد.»

حديث شريف:

1- محمّد بن مسلم از امام باقر يا امام صادق عليهما السلام روايت كرده است كه از حضرت پرسيدم نسبت به‌حجّ تمتّع چقدر كفايت مى‌كند؟

حضرت عليه السلام فرمود:

«شَاةٌ...» [2]

. «يك گوسفند.»

2- از معاويه بن عمّار آمده است كه از ابوعبداللَّه عليه السلام پيرامون حجّ افراد پرسيد. حضرت عليه السلام فرمود:

«لَيْسِ عَلَيْهِ هَدْيٌ وَلَا اضِحِيَّةٌ» [3]

. «در اين حجّ دادن قربانى لازم نيست.»