2- سعى بايد با نيّت قربت صورت گيرد، بدين ترتيب كه قصد كند سعى را براى فرمانبرى از خدا انجام مى‌هد، در آن طهارت از حدث يعنى وضو و غسل و نيز طهارت از خبث يعنى طهارت بدن و لباس از نجاسات، شرط نيست، بلكه مستحب مى‌باشد.

3- مستحب است پيش از روى آوردن به صفا براى آغاز نمودن سعى حجرالاسود را لمس كند يا حداقلّ بدان اشاره كند و سپس از آب زمزم بنوشد و از آن بر سر و پشت و شكمش بريزد و دعا كند كه خداوند آن را علم نافع، رزق گسترده و بهبودى از هر مرض و بيمارى قرار دهد.

4- در سعى واجب نيست از صفا بالا رود و بر سنگها صعود كند همچنان لازم نيست با پا سنگهاى مروه را لمس كند، بلكه در سعى كافى است از لبه صفا شروع كند و به لبه مروه برسد.

5- جايز است مسافت ميان صفا و مروه به هر صورتى پيموده شود خواه با پاى پياده، يا دويدن يا سواره و امثال آن.

6- احوط آن است كه در طبقه بالا سعى نكند.

7- براى مردان مستحبّ است ميان دو نشانه نهاده شده كه اينك با چراغ سبز مشخّص است هروله كنند.

8- واجب است سعى هفت شوط كامل باشد بى‌هيچ افزايش و كاهش هرگونه افزايش و كاهش عمدى سعى را باطل مى‌كند، امّا اگر از روى سهو، يا نسيان، يا جهل باشد افزايش، زيانى بدان وارد نمى‌كند و بايد كاهش را جبران كرد.