احكام پاداش و جايزه در جنگ‌

قرآن كريم:

(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ الْأَنْعَامِ إِلَّا مَا يُتْلَى‌ عَلَيْكُمْ غَيْرَ مُحِلِّي الصَّيْدِ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ مَا يُرِيدُ) [1].

«اى كسانيكه ايمان آورده‌ايد! به پيمانها و قراردادها وفا كنيد. چهارپايان براى شما حلال شده است مگر آنچه بر شما خوانده مى‌شود و به هنگام احرام، صيد را حلال مشمريد. خداوند هرچه بخواهد و مصلحت باشد، حكم مى‌كند.»

تفصيل احكام:

1- براى فرمانده نظامى جايز است از هر وسيله‌اى كه او را از اسرار دشمن آگاه گرداند و يا در زمينه‌هاى جنگى و دفاعى به او كمك كند، استفاده نمايد و از همين باب است قرار دادن جايزه براى كسى كه نقش برجسته‌اى دراين رابطه ايفا كند، مثل اينكه اعلام كند سربازانى كه اين خاكريز را فتح كنند، يا آن خط دفاعى را بشكنند، و يا اطلاعات خاصى را