9- نيزعبدالرحمان بن حجّاج روايت مى‌كند كه از امام كاظم عليه السلام پرسيدم درباره اينكه از گروهى طلبكارم و طلب من هم در نزد آنان طول كشيده و توانايى پرداخت آن را ندارند و مستحقّ زكات هم هستند آيا مى‌توانم آن طلبم را زكات حساب كنم؟ فرمود: آرى.» [1]

10- يونس بن عمّار مى‌گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى‌فرمود:

«قرض المؤمن غنيمة

، وتعجيل أجر

، إن أيسَرَ قضاك‌

، وإن مات قبل ذلك احتسبت به من الزكاة» [2]

. «قرض دادن به مؤمن يكنوع غنيمت و تعجيل در به دست آوردن پاداش است، اگر برايش ميسّر بود، قرض تو را پرداخت مى‌كند و اگر قبل از پرداخت فوت كرد، آن را از زكات حساب مى‌كنى.»

احكام‌

زكات در موارد زير مصرف مى‌شود:

1- فقرا.

2- مساكين.

3- كارگزاران زكات.

4- آزاد كردن بردگان.

5- جذب تمايل كفّار و يا مسلمانان ضعيف‌الايمان.