«مع طلوع الفجر، إنّ اللَّه تعالى يقول:

(إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُوداً)،

يعنى صلاة الفجر تشهده ملائكة الليل وملائكة النهار، فإذا صلّى العبد صلاة الصبح مع طلوع الفجر أثبت له مرّتين: تثبته ملائكة الليل وملائكة النهار» [1].

«طلوع فجر. خداوند مى‌فرمايد: (إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُوداً) يعنى نماز صبح را فرشتگان شب و فرشتگان روز نظاره مى‌كنند. پس هنگاميكه بنده نماز صبح را در وقت طلوع فجر بجاآورد، دوبار براى او ثبت مى‌شود: هم فرشتگان شب و هم فرشتگان روز ثبت مى‌كنند.»

تفصيل احكام‌

1- وقت نماز صبح از طلوع فجر دوّم (يا فجر صادق) تا طلوع خورشيد است. نماز صبح وقت مشترك ندارد زيرا همه وقت، تنها براى آن مى‌باشد و شريكى ندارد.

2- امّا وقت فضيلت نماز صبح، از طلوع فجر دوّم تا ظهور سرخى در مشرق است.

3- طلوع فجر وقتى است كه رشته سپيدى از نور به صورت عمودى در آسمان ظاهر شود و اين فجر اوّل (يا فجر كاذب) است، امّا فجر دوّم (يا فجر صادق) كه در دخول وقت نماز صبح، معتبر است، پهن شدن آن سپيدى بطور افقى در امتداد آسمان است. به عبارت ديگر فجر صادق، پخش شدن سفيدى و روشنايى در امتداد آسمان است بعداز آنكه قبلًا بطور عمودى در افق بالا رفته است.

4- مستحب است در اوّل وقت به اداى نماز صبح مبادرت شود و تا