10- زراره مى‌گويد: از امام باقر عليه السلام در مورد وقت نماز پرسيده است كه آيا اوّل آن بهتر است يا وسط يا آخر آن؟ امام عليه السلام فرمود:

«أوّله، إنّ رسول اللَّه صلى الله عليه و آله قال: إنّ اللَّه عزّ وجلّ يحبّ من الخير ما يعجّل» [1]

. «اوّل آن. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: خداوند از كارهاى خير، آنچه را زودتر انجام مى‌شود دوست دارد.»

11- از امام صادق عليه السلام درباره آيه (الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ) [2] سؤال شد. امام عليه السلام فرمود:

«تأخير الصلاة عن أوّل وقتها لغير عذر» [3]

. «آنان كسانى هستند كه نماز خود را بدون عذر، از اوّل وقت، به تأخير مى‌اندازند.»

تفصيل احكام‌

اگر نماز ستون دين است، پس مهم‌ترين چيزى كه در نماز مورد تأكيد دهها روايت قرار گرفته است، مقيّد بودن به اوقات نماز و مواظبت از آن مى‌باشد. كسى كه نمازهاى يوميّه را در وقتش بجا آورد و مراقب آن باشد، خداوند را ملاقات مى‌كند در حاليكه براى او نزد خداوند عهد و پيمانى است كه بر اساس آن او را وارد بهشت مى‌گرداند، و كسى كه نماز را در وقتش بخواند، از غافلان شمرده نخواهد شد.

از آنجا كه نماز اوّلين چيزى است كه در قيامت از آن سؤال مى‌شود، تضييع و سهل انگارى درباره آن به معناى تضييع همه زندگى انسان است‌