«نماز را از زوال خورشيد (ظهر) تا نهايت تاريكى شب (نيمه شب) برپادار و همچنين قرآن فجر (نماز صبح) را چرا كه قرآن فجر، مشهود است.»

در اين آيه سه وقت، براى پنج نماز فريضه بيان شده است و اگر كسى براى پنج نماز پنج وقت قرار دهد كار خوبى خواهد بود. وقت اوّل، زوال خورشيد است (براى نماز ظهر و عصر). وقت سوم، تقارن فجر است (براى نماز صبح) و بين آن دو در هنگام تاريكى شب، وقت نماز مغرب و عشاء است.

5- قرآن، مسلمانان را براى شب زنده‌دارى و تهجّد و عبادت در نيمه شب دعوت نموده، در حاليكه آن را براى پيامبر صلى الله عليه و آله و پيشگامان امّت واجب كرده است. خداوند مى‌فرمايد:

(يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ* قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا) [1].

«اى جامه به خود پيچيده!* شب را جز كمى بپاخيز.»

(وَمِنَ الَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَى‌ أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَاماً مَّحمُوداً) [2].

«و پاسى از شب را به عبادت بپرداز. اين يك وظيفه اضافى براى تو است. اميد است پروردگارت تو را به مقامى در خود ستايش برانگيزد.»

6- از احكام نماز، خشوع در نماز است:

(قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ* الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ) [3].

«به يقين مؤمنان رستگار شدند* همان كسانيكه در نماز خود خشوع دارند.»

7- نماز در مساجد و همراه با ساير مؤمنان، فضيلت بيشتر دارد: