8- و درباره پرهيزكاران مى‌فرمايد:

«مَنْطِقُهُمُ الصَّوَابُ، وَمَلْبَسُهُمُ الْاقْتِصَادُ» [1]

. «منطق آنان درست و صحيح، پوشاكشان بر مبناى ميانه‌روى و اقتصاد است.»

9- همچنين مى‌فرمايد:

«لَاعَقْلَ كالتَّدْبِيرِ» [2]

. «هيچ تعقّلى مانند دورانديشى نيست.»

رهيافت وحى:

در واقع امور مؤمنان بر پايه اعتدال پايه‌ريزى شده ولى امور غافلان بر پايه افراط، از همين روست كه هوا و هوس، غافلان را به حركت وامى‌دارد.

چون غافلان همواره يا زياده‌روى مى‌كنند يا كوتاهى، ولى مؤمنان بر راه راست پا برجايند، حال آنكه ديگران گاهى به راست و گاهى به چپ متمايل مى‌شوند. در واقع مؤمنان همواره از فروافتادن در چاه افراط و تفريط در امانند.

احكام:

1- مؤمن بايد پيش از قدم گذاشتن در هر كارى، به پيامدهاى آن، فكر كند، تا انديشه‌اش از حركتش، بصيرتش از گام نهادنش و تدبيرش‌