مبادله وخريد وفروش را عملًا انجام دهند، چون، تراضى به منزله‌ى بنياد هر قرارداد، گاهى از رهگذر جارى ساختن كلمات وجمله‌ها، وگاهى از رهگذر فعل وعملكرد «كه همان‌تعاطى مى‌باشد» نمود مى‌يابد.

معاطات، در همه قراردادها ومعامله‌هاى بزرگ وكوچك بيع، جارى وصحيح‌مى‌باشد.

وكالت:

همانطور كه خريد وفروش از راه عقد قرارداد ميان خريدار وفروشنده به طورمستقيم انجام مى‌شود وصحيح است، عقد اين قرارداد از طريق وكيل ويا ولى‌شرعى «مانند پدر و جد كودك، قيّم، وصى، حاكم شرع ويا جانشين وى» نيزصحيح مى‌باشد.

همچنين يك نفر مى‌تواند نقش دو طرف قرارداد را به تنهايى نمايندگى نمايد، به گونه‌اى كه مثلًا شخص، خود خريدار ويا فروشنده باشد ودر همان حال وكالت «يا ولايت، يا قيمومت، يا وصايت» طرف مقابل را نيز برعهده گيرد.

شروط خريدار وفروشنده:

پيش از اين در بخش احكام عمومى عقود وقراردادها به تفصيل از شروط طرفهاى قرارداد سخن به ميان آمد، كه فراهم آمدن تمام آن شروط در خريدار وفروشنده نيز الزامى‌مى‌باشد، اختصاراً اين شروط عبارتند از: بلوغ، عقل، قصد ونيت، اختيار، حق‌تصرف «اختياردارى» [1].

همچنين در آن بخش، از احكام قراردادهايى كه به صورت فضولى صورت مى‌پذيرند نيز سخن به ميان آمد كه همه آن احكام در بيع فضولى نيزجارى مى‌باشد [2].

شروط عوضين «كالا وبها»:

در آن بخش همچنين در باب شرطهايى كه بايد در كالا وبها- آن چنانكه در ديگر مبادلات نيز وجود دارد- فراهم آيند بحث شد، اين شروط به اختصارعبارتند از: ماليّت داشتن، حليّت، ملكيّت، مطلق بودن.