1- كاركردن براى به دست آوردن روزى حلال امرى مستحب، وچه بسا وقتى
چرخه زندگى از حركت باز مى ايستد، امرى واجب محسوب شود. از سويى ديگر فراهم آمدن
بخشى از روزى نيز هميارى وهمكارى خانواده را مى طلبد.
2- اسلام مردم را به ارتزاق از دسترنج وكار توليدى خود فرا مى خواند.
3- مستحب است زنان اوقات فراغت خود را در خانه به كارهاى درآمدزا به
ويژه ريسندگى وبافندگى اختصاص دهند.
4- همچنين دين از اقتصاد وتوليد خانگى حمايت مى كند ودر اين راستا
نگهدارى از ماكيان ورمگان را براى بهره مند شدن از گوشت وشير آنها وهمچنين كشاورزى
را براى بهره مند شدن از محصولات آن توصيه مى كند.
5- از سويى كار دسته جمعى اعضاى خانواده براى توليد وروح جمعى حاكم
بر ايشان موجب رشد صفات پسنديده زير در آنها مى شود:
نخست: هميارى وهماهنگى؛ كه اگر اين ويژگى امروز در خانه وميان افراد
خانواده نهادينه شود، فردا در فرهنگ جامعه نيز نهادينه خواهد شد.
دوم: توليدگر بارآمدن فرزندان؛ كه از رهگذر آن كودكان مى آموزند بايد
براى امرار معاش كار وبراى رسيدن به پيشرفت تلاش كنند.
سوم: مهارت در آن زمينه اى كه براى كار خانگى انتخاب مى كنند؛ از اين
رهگذر فرزندان، ورزيده وكارآزموده پاى به عرصه اجتماع خواهند گذاشت.