نام کتاب : يس اسماى حسناى الهى نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 59
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مبعوث شدند تا مردم مكّه را به خدا
دعوت كنند. مكّه شهرى است كه كعبه در آن قرار دارد و كعبه محور عبوديّت و الوهيّت
است؛ جاى عبادت خداى يگانه است؛ محلّ تسبيح، تنزيه و پيراستن خداوند تبارك و تعالى
از خدايان دروغين و بتهاست. مكانى است كه امر شده:
ولى خانهى خدا كه اوّلين خانهاى است كه براى عبادت خدا بنا شده
است، تبديل به محلّى براى بتپرستى و شرك شده بود. مشكل پيامبر صلى الله عليه و
آله تنها بتهايى نبود كه روى كعبه و درون و اطراف آن چيده و قرار گرفته بود.
مشكل ديگرى در بين بود كه بزرگتر مىنمود و سدّ راه پيامبر صلى الله
عليه و آله شده بود:
ابوسفيانها، ابولهبها، و ابوجهلهايى در بين بودند كه بتها را
مورد تقديس و تقدير قرار مىدادند تا مصالح و منافع خودشان را تأمين كنند.
منافع و مصالح اينان اقتضا مىكرد كه از اين بتها دفاع كنند و لابد
در تاريخ ديدهايد كه دفاع هم كردند و كُشتههاى بسيارى روى هم انباشتند.
مرگ احساس!
وقتى انسان در شرايطى باشد كه فراروى او سدّ و پشت سرش هم سدّ باشد،
نمىتواند حركت كند و راه برگشت هم ندارد. ممكن است گفته شود:
راه از جلو و پشت سر بسته شده است. راه چپ و راست كه بسته نيست. در
جواب بايد گفت:
اوّلًا: انسان وقتى هدفى را در مقابل دارد، به سوى آن حركت مىكند و
چنانچه مانعى ايجاد شد، به فكر بازگشت مىافتد. فلذا راست و چپ گفته نشده است. هدف
انسان، صرف حركت نيست؛ بلكه حركت به سوى هدفى