و در پيش روى آنان سدّى قرار داديم، و در پشت سرشان سدى؛ و
چشمانشان را پوشاندهايم، لذا نمىبينند. براى آنان يكسان است: چه انذارشان كنى يا
نكنى، ايمان نمىآورند.
تو فقط كسى را انذار مىكنى كه از اين يادآورى (الهى پيروى كند و
از خداوند رحمان در نهان بترسد، چنين كسى را به آمرزش و پاداشى پر ارزش بشارت ده.
روندِ تبديلِ «جِبْت» به «طاغوت»!
بحث در بارهى مفهوم اغلال بود. گفته شد مقصود از اغلال، بندهاى
درونى است كه اندكاندك به سدها و بندهاى برونى تبديل مىشود. گاه جامعهاى نسبت
به پدران و گذشتگان خود آنقدر پايبند است كه محور حقّ و باطل و معيار آن را اين
مىداند كه پدرانشان هر چه انجام دادهاند، اينان هم بايد همان را به انجام
برسانند. جامعهاى كه اين حال و هوا در آن گسترش يابد، نياكان و گذشتگانشان براى
آنان چنان مقدس مىشوند كه فىالواقع
نام کتاب : يس اسماى حسناى الهى نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 57