[2] -/ براى مثال: أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى
قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا؛ آيا آنها در قرآن تدبّر نمىكنند؛ يا بردلهايشان قفل
نهاده شده است؟ محمّد، 24.
[3] -/ «وَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ
لَايَعْلَمُونَ»؛ و خداوند بر دلهايشان مهر نهاده، به همين جهت چيزى نمىدانند!
توبه، 93.
نيز: «أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَوَاهُ وَ أَضَلَّهُ
اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ وَ خَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ»؛ آيا ديدى كسى را
كه معبود خود را هواى نفس خويش قرار داده است؟ خداوند او را با آگاهى (از اينكه
شايستهى هدايت نيست) گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مُهر نهاده است. جاثيه، 23.
و همچنين: «كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا
يَكْسِبُونَ»؛ چنين نيست! بلكه اعمالشان چون زنگارى بر دلهايشان نشسته است.
مُطفّفين، 14.
نام کتاب : يس اسماى حسناى الهى نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 239