يس [1] سوگند به قرآن حكيم [2] كه تو قطعاً از رسولان (خداوند)
هستى [3]
قرآن؛ خورشيد تابان
در درس گذشته با بيانى برگرفته از امام ششم عليه السلام گفتيم كه
قرآن همانند خورشيد است. خورشيد در هر روز، روز جديدى مىآفريند و قرآن هم بر
واقعيّات جديدى نورافشانى مىكند و حقايق جديدى را براى ما روشن مىسازد. اما
استفاده از انوار هدايتگر قرآن چند شرط دارد:
1- قرآن را به عنوان وحىِ مسلّمى كه از طرف خداوند-/ سبحانه وتعالى-/
نازل شده است، بپذيريم و روح تسليم و قبول حقايق را در خودمان ايجاد كنيم.
اينگونه نباشد كه آن را در حدّ ساير كتابها و مكتبها قرار دهيم؛ بلكه بايد در
برابر آن تسليم باشيم.
2- بدون توجّه به مسائل تاريخى، قرآن را مورد بررسى قرار دهيم.
3- خودمان و مسايل زندگى را بر قرآن عرضه كنيم و قرآن را ميزان قرار
دهيم.
نام کتاب : يس اسماى حسناى الهى نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 17